Żywy Różaniec oznacza:

  • życie według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem chrześci­jańskiego postępowania. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne ta­jemnice naszego odkupienia. Z tego też powodu różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii;
  • życie wiarą, nadzieją i miłością. Należeć bowiem do Żywego Różańca znaczy - wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia,
  • ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga - ludzi;
  • oznacza jakby elektrownię duchową, która zasila wiernych mocą Bo­żą i pobudza ich do czynu apostolskiego, czyli do praktycznej działalno­ści apostolskiej, jak praca wśród ubogich, chorych, rodzin wielodziet­nych, rodzin alkoholików, zaniedbanych religijnie i moralnie, dbałość
  • dom Boży, o szaty liturgiczne, krzewienie cnót moralnych, zwłaszcza czynnej miłości bliźniego i sprawiedliwości społecznej itd.;
  • Żywy Różaniec jest jakby niezdobytą twierdzą obronną, albowiem broni jednostkę, rodzinę i społeczeństwo przed śmiercią duchową, mia­nowicie przed ateizmem i laicyzmem, przed indyferentyzmem religij­nym, przed zepsuciem obyczajów, zwłaszcza w życiu małżeńskim i ro­dzinnym, przed alkoholizmem itp.;
  • Żywy Różaniec składa się z żywych róż. Każda róża ma dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odma­wiany jest w róży codziennie cały różaniec - dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.

 

Obowiązki członków Żywego Różańca:

  • Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odma­wianie codziennie jednego dziesiątka różańca.
  • Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych (kto sześć razy z własnej winy opuści nabożeństwo, należy go wykreślić).
  • Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w pro­cesjach maryjnych.
  • Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
  • Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór Św. Dominika.
  • Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w mo­dlitwach za spokój jego duszy.

 

Święta Penitencjaria

na mocy specjalnego i wyraźnego indultu Stolicy Apostolskiej z dnia 25 października 1967 r. udzieliła członkom Żywego Różańca odpustu zupełnego osiem razy w roku, mianowicie w dniu:

  • Przyjęcia do Żywego Różańca;
  • Narodzenia Pana Jezusa;
  • Zmartwychwstania Pańskiego;
  • Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie;
  • Wniebowzięcia Matki Bożej;
  • Królowej Różańca świętego;
  • Niepokalanego Poczęcia Maryi;
  • Ofiarowania Pańskiego.

Odpusty te można uzyskać pod zwykłymi warunkami, którymi są: spowiedź i Komunia święta, modlitwa w intencjach Ojca Świętego, przynajmniej prywatne odnowienie postanowienia wiernego zachowywania Statutu Stowarzyszenia Żywego Różańca (por. In. Anal. Ord. Praedic. 38/25 X 1967/s.309).

 

Obowiązki Zelatora:

  • Sprawdza obecność członków Żywego Różańca na nabożeństwie.
  • Dostarcza tajemnicę z intencją modlitewną nieobecnym.
  • Zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród chorych i ubogich.
  • Zbiera miesięczne składki, np. na Mszę świętą.
  • Odwiedza chorych członków i otacza ich miłością.
  • Czuwa, by róża miała pełny skład - 20 osób. Jest to jeden z waż­niejszych obowiązków zelatora.
  • Pilnuje, aby róża wypełniała zlecone sobie zadania apostolskie.
  • Utrzymuje stałą łączność między różą a ks. Opiekunem.


SPOTKANIA KÓŁ ŻYWEGO RÓŻAŃCA ODBYWAJĄ SIĘ W I SOBOTĘ MIESIĄCA W CZASIE MSZY ŚWIĘTEJ WIECZORNEJ.