1. W dniu 14 kwietnia 1966 roku Arcybiskup Metropolita Krakowski Ksiądz Kardynał Karol Wojtyła wydał Dekret nr 1257/66 o usamodzielnieniu się parafii w Rajsku. Od tego dnia kapłan urzędujący w Rajsku przestał być jej administratorem, a zostaje mianowany jako samodzielny, zarządzający niezależnie parafią - proboszcz.
2. Dnia 8 maja 1966 roku Ordynariusz Archidiecezji Krakowskiej Ksiądz kardynał Karol Wojtyła napisał specjalnie do wiernych w parafii Rajsko list pasterski, na tysiąclecie Chrztu Polski. Oto jego treść:
"Rok Pański 1966 jako rok Tysiąclecia Chrztu Polski pobudza nas do szczególnej troski wdzięczności wobec Boga w Trójcy Świętej Jedynego za łaskę wiary i życia nad-przyrodzonego w duszach naszych przodków i w naszych własnych. Dajemy wyraz tej wdzięczności śpiewając Te Deum laudamus na wszystkich miejscach, które dla począt-ków i dla rozwoju chrześcijaństwa w Ojczyźnie naszej posiadały szczególne znaczenie. Dlatego też ogólnopolskie uroczystości Tysiąclecia Chrztu Polski, które rozpoczęły się w Gnieźnie i Poznaniu, przeniesione stamtąd na Jasną Górę, a z Jasnej Góry do Krakowa, na Wawel i na Skałkę. W dalszym ciągu toczą się one poprzez wszystkie diecezje Polski, ażeby wszędzie uwielbiony był Bóg w wielkich dziełach swej Łaski.
To ogólnopolskie i diecezjalne przeżycie Tysiąclecia chrztu Świętego nie kończy się dla nas w Krakowie na Wawelu i na Skałce, ale dociera stąd wszędzie tam, gdzie z Katedry Wawelskiej promieniuje jedność Kościoła w Archidiecezji Krakowskiej. Dociera do każdej parafii, która w tym wielkim przeżyciu Tysiąclecia Chrztu musi odnaleźć i przeżyć swoją własną cząstkę i własny udział. Każda bowiem parafia jest żywą społecznością chrześcijańską, w której przez całe pokolenia żyje i działa Jezus Chrystus Odkupiciel nasz, przez głoszenie Ewangelii, przez sakramentalną posługę kapłanów oraz przez osobiste i społeczne wyznawanie i praktykowanie naszej świętej wiary ze strony całej parafialnej wspólnoty.
W tym duchu zwracam się również do Waszej Parafii, erygowanej w 1951 r., w której czci się Boga w Trójcy Jedynego oraz św. Michała i św. Barbarę.
Mając na uwadze przeszłość Waszej Parafii, która nie trwa jeszcze zbyt długo, pra-gnę w dniu dzisiejszym szczególnie to uwydatnić, że stanowi ona bezcenny wkład w tysiąclecie chrześcijaństwa na naszej ziemi. I dlatego winniście za ten wkład Waszych Ojców i Was samych okazywać Trójcy Przenajświętszej pokorną wdzięczność. W duchu tej pokornej wdzięczności oddajemy Niepokalanej Dziewicy całą naszą przeszłość. Równocześnie zaś rozpoczynamy za łaską Bożą nasze dążenie od odnowy przyrzeczeń Chrztu św. w Wielką Sobotę roku milenijnego. Trzeba i te przyrzeczenia i całą naszą wspólną przyszłość również oddać Matce Najświętszej, aby Ona tworzyła w nas i wraz z nami życie dzisiejszych i przyszłych pokoleń w Waszej Parafii. Niech okazją do tego stanie się uroczystość parafialna a także dzieli nawiedzenia Waszej Parafii przez obraz naszej Pani Jasnogórskiej.
Przesyłam Wam z Księżmi Biskupami milenijne pozdrowienie i błogosławieństwo, dla całego ludu Bożego Parafii Rajsko i dla Waszego Księdza Proboszcza.
Niech Jezus Chrystus nasz Pan i Odkupiciel pozwoli Mu wprowadzić Waszą Parafię w nowe tysiąclecie wiary i życia chrześcijańskiego.
W Imię + Ojca + i Syna + i Ducha Świętego + Amen".

3. W sprawę uzyskania pozwolenia na budowę kościoła w Rajsku, angażuje się sam Ordynariusz Archidiecezji Krakowskiej, Metropolita Ks. kardynał Karol Wojtyła. Dnia 17 czerwca 1974 roku skierował on pismo do ówczesnego Wojewody Krakowskiego.

Oto jego treść:
"W dniu 6 czerwca br. udałem się do parafii w Rajsku pow. Oświęcim na nabożeństwo Roku Świętego. Przy tej sposobności rozmawiałem z delegacją parafian, którzy często już udawali się do władz, a także przybywali do Kurii Metropolitalnej w sprawie budowy nowego kościoła. Parafia Rajsko dysponuje dotychczas jako pomieszczeniem sakralnym budynkiem dawnej stajni dworskiej, który wprawdzie został w miarę możliwości dostosowany do celów duszpasterskich, niemniej z bardzo wielu powodów nie odpowiada tym celom.
Kaplica w Rajsku, niewielka, niska, nie może pomieścić wiernych, którzy w ścisku i zaduchu uczestniczą w nabożeństwach. Położona na terenie szpitala powiatowego, w obrębie zabudowań szpitalnych, nie daje możności należytego spełniania obrzędów liturgicznych wymagających terenu przykościelnego (cmentarza kościelnego), przede wszystkim jednak sama możność korzystania z budynku jako kaplicy jest zakwestionowana opinią biegłego, w wyniku ekspertyzy o stanie technicznym budynku, przeprowadzonej w marcu 1973 roku. Stwierdzono wówczas daleko posunięte zawilgocenie i zagrzybienie murów osłabiające ich nośność, oraz od dłuższego czasu trwający stan awaryjny stropu podpartego stemplami. W wyniku ekspertyzy okazało się takie zniszczenie stropu, więźby dachowej i samego dachu, że istniejące podparcie stemplami biegły polecił rozbudować dla zapewnienia bezpieczeństwa gromadzących się w kaplicy. Trwałość stropu przy rozbudowanym podparciu biegły określił na trzy lata, okres ten upływa w 1976 roku i po tym czasie należy się liczyć z koniecznością wyłączenia budynku z kultu ze względów bezpieczeństwa.
Biorąc powyższe pod uwagę, Kuria Metropolitalna wyraża pogląd, że sprawę budo-wy kościoła w Rajsku, znajdującą się w planach budownictwa kościelnego od 1958 roku wypada traktować jako szczególnie pilną i w całej pełni popiera starania wiernych o uzyskanie zezwolenia na tę budowę. Należy dodać, że delegacje parafian z Rajska udawały się już wielokrotnie w sprawie tej budowy do Władz Wojewódzkich: w sumie dwadzieścia osiem razy (…) Te starania wiernych są najoczywistszym dowodem pilności przedstawionej sprawy”.

4. Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie pobytu w Oświęcimiu 7 czerwca 1979 roku poświecił kamień węgielny, który został wmurowany w ścianie przy wejściu do świątyni 24 czerwca 1984 r.