Idące poprzez dzieje wołanie Boże: „Miłości pragnę, nie krwawej ofiary”, jest głosem Ojca wciąż wyczekującego na powrót marnotrawnych dzieci a historia ludzkich serc to nieustanne odejścia i powroty ku Sercu, które z miłości pozwoliło się przeorać bólem i udręką na wzgórzu śmierci.